De Waterkoningin wordt 60

Mijn zus wordt 60 jaar, tsjonge dat is nogal wat en er begint bij mij een idee te kriebelen. Ze vindt het poppenspel met zoveel mogelijkheden erg leuk en boeiend dus deze verjaardag vraagt om een bijzondere voorstelling. Met mijn andere zus die in Spanje woont vat ik het plan op voor de voorstelling van de Waterkoningin. Het is de Waterkoningin zélf die 60 jaar wordt. 

Het sprookje wat ze jaren geleden heeft geschreven gaat over ons gezin. Mijn twee zussen en ik hebben daarin de prachtige rol gekregen van koninginnen. Ik ga aan het werk en lees en puzzel me door het sprookje heen, kopieer en plak, voeg wat toe en heb het gevoel dat ik iets doe wat eigenlijk niet mag. Intussen ben ik ook aan het boetseren want die koningin moet natuurlijk wel lijfelijk aanwezig zijn. Ik vind het best een spannende bezigheid want ik ga het verhaal waar mijn zus heel lang mee bezig is geweest op mijn manier vorm geven. Van lieverlee wordt het steeds meer een koningin, een bijzondere koningin en ik krijg er wel vertrouwen in. 

De tekst is klaar, de pop is klaar en Jozefien gaat het geheel van commentaar voorzien. Mijn zus uit Spanje komt als verrassing over en zodoende hebben we niet veel tijd om te oefenen maar we gaan er voor. Als ze even niet oplet bouwen we snel de kleine kast op en voor ze het weet gaan we beginnen. Mijn zus leest het verhaal van de Waterkoningin voor, ik sta met Jozefien en de koningin achter de kast en laat de poppen spreken en het loopt goed. Ze vindt het mooi, mooi om te zien hoe haar eigen sprookje wordt opgevoerd en op een nieuwe manier vorm krijgt.